Weer thuis

WEER THUIS

Op onze weg naar het noorden zijn we langs de kust van Frankrijk gereden. We kwamen uit op een camperplaats in de badplaats Bray-Dunes. Dit is het noordelijkste plaatsje aan de kust van Frankrijk op de grens met België. Er stonde 25 campers op een grote betonnen plaat. Iedereen ging lopend of op de fiets het dorp verkennen of een boulevaartje pikken. Iedereen kwam al opvallend snel weer terug bij hun camper. Er stond een straffe , frisse wind maar we konden naast de camper nog heerlijk in het zonnetje zitten met het uitzicht op de opgestapelde bouwmaterialen van een aannemer…..

De volgende dag hebben wij ook het dorp doorkruist. Het was verschrikkelijk! Bij alle huizen waren de blinden gesloten, alle hotels waren dicht, in de restaurants stonden de stoelen op de tafels, de winkels waren gesloten en de boulevard was leeg. Desolaat leeg. Alles was één richting verkeer en toch kwamen we steeds een politiewagen tegen, die de hele dag rondjes reed om het slapende dorp in de gaten te houden. Het was gewoon een dood-dorp. Daarom waren al die camperaars ook al zo snel weer terug bij hun campers. Als het zomerseizoen weer begint zullen alle huizen vast weer opgeknapt zijn door de plaatselijke aannemer en zal het hier vast heel druk en weer gezellig zijn.

Verder naar het noorden werd de weg steeds drukker. Vooral bij Calais stond het vast met vrachtwagens. We zagen nog groepjes vluchtelingen langs de snelweg lopen. Die waren vast ergens uit een vrachtwagen gesodemieterd.

We houden ervan om op een boerencamping te verblijven. Zo kwamen we aan in Sluis in Zeeuws-Vlaanderen. Meestal zijn het boeren met een campinkje, maar dit was een camping met een boertje. Een hele lange, smalle camping, zodat iedere kampeerder over de Zeeuwse velden kon uitkijken. Prachtig!!!De camping zelf was ook prachtig verzorgd met bloemen, tuintjes, bloembakken, tuinbeelden en verlichting. Heel bijzonder.

Het was koud en het regende, dus we zijn de volgende dag doorgereden naar de ons zo bekende camperplaats op de oprit van de familie van Wissen in Rhenen. We zagen een flink gegroeide Merel, een drukke Hugo en weer een uitstekende kok Tobias.

Na 6500 km zijn we weer heelhuids aangekomen in Appelscha. We hebben weer een heerlijke reis gemaakt. Welke echtgenoot rijdt zo ver om z’n vrouw een weekje bij haar vriendinnen te laten zijn?Maar die Hein heeft me wel verslagen met Rummikub. Na een flinke inhaal spurt van mij, staat hij nog steeds met 1 punt voor. De camper gaat nu de winterberging in want we hebben voor de winterperiode andere plannen……..

Bedankt voor al jullie leuke reacties, fijn dat jullie mee reisden en tot een volgende reis.

Muitos cumprimentos, Hein en Christien